مارلون براندو جونیور (به انگلیسی: Marlon Brando Jr.؛ ۳ آوریل ۱۹۲۴ – ۱ ژوئیهٔ ۲۰۰۴) بازیگر آمریکایی بود. او را یکی از اثرگذارترین بازیگران قرن بیستم میدانند، که در ۶۰ سال فعالیت، به چندین افتخار از جمله دو اسکار، سه بفتا و چهار گلدن گلوب رسید. براندو در کنشگری، بهویژه جنبشهای حقوق مدنی سیاهپوستان و سرخپوستان آمریکا نیز فعال بود. او یکی از نخستین بازیگرانی است که روش بازیگری استانیسلاوسکی و بازیگری متد را به مخاطبان جریان اصلی رساند.
براندو در ۱۹۵۱ برای بازی در اتوبوسی به نام هوس، تحسین و نامزد اسکار شد. او برای بازی در در بارانداز (۱۹۵۴) اسکار گرفت و بازیاش در وحشی (۱۹۵۳) تصویری ماندگار در فرهنگ مردمی شد. براندو برای بازی در نقش امیلیانو زاپاتا در زندهباد زاپاتا! (۱۹۵۲)، ژولیوس سزار (۱۹۵۳) و سایونارا (۱۹۵۷) هم نامزد اسکار شد. بازی در زندهباد زاپاتا! برایش جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن را به همراه داشت.
حرفهٔ براندو در دههٔ ۱۹۶۰ با افت هنری و تجاری روبهرو شد. وسترن سربازهای یکچشم (۱۹۶۱) با کارگردانی و بازی او با شکست تجاری همراه بود. پس از ده سال کمکاری، او پذیرفت که در نقش ویتو کورلئونه در پدرخوانده (۱۹۷۲) تست بازیگری دهد. او بازی در این نقش را پذیرفت و برای آن، برنده دومین اسکار بازیگری خود شد. او این جایزه را بهدلیل «طرز برخورد امروزی با سرخپوستان آمریکا از سوی صنعت فیلم … و همچنین با اتفاقات اخیر» رد کرد و بهجای خود، دختر سرخپوستی را فرستاد تا جایزه را دریافت و دلیلش را اعلام کند.پدرخوانده، پرفروشترین فیلم آن زمان شد و در کنار بازی در آخرین تانگو در پاریس (۱۹۷۲) که برایش نامزد اسکار شد، براندو را یکی از بازیگران پرفروش در گیشه کرد. براندو بعدها به بازی در نقش مکمل روی آورد و در نقش جور-ال در فیلم ابرقهرمانی سوپرمن (۱۹۷۸) بازی کرد. او در فیلم جنگی اینک آخرالزمان (۱۹۷۹) نیز بازی کرد و برای بازی در درام فصل سفید خشک (۱۹۸۹) نامزد اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد.
براندو از سوی انستیتوی فیلم آمریکایی، چهارمین ستاره بزرگ سینما در میان ستارههای مرد سینما که اولین تجربهٔ بازیگریشان در ۱۹۵۰ یا پیش از آن بود، شناختهشد. او یکی از شش بازیگری بود که تایم در ۱۹۹۹ نامشان را در فهرست ۱۰۰ شخصیت برجسته قرن بیستم قرار داد. تایم در این فهرست براندو را «بازیگر قرن» انتخاب کرد.
ابتدای زندگی
مارلون براندو جونیور، سوم آوریل ۱۹۲۴ در اوماهای نبراسکا چشم به جهان گشود، مادرش بازیگر تئاتر و پدرش در تولید مواد شیمیایی فعال بود. یازده ساله بود که با خانواده به ایلی نویز مهاجرت کرد. در این زمان پدر و مادرش جدا شدند و مدتی کوتاه با خواهرش جوسلین و فرانسز با مادرش زندگی کرد. او دربارهٔ دوران کودکیاش میگوید:
«ما در شهری کوچک زندگی میکردیم، و مادرم یک دائمالخمر بود. زمانیکه مادر میرفت و گم میشد، ما نمیدانستیم که او کجاست. برایم عادت شده بود که بروم و او را از زندان در بیاورم. خاطرات او حتی اکنون نیز مرا پر از شرم و خشم میکند.»
تمایل مارلون به بازیگری در تئاتر وابسته به حرفه و تشویقهای مادرش بود. پیش از مارلون، خواهرش جوسلین جذب بازیگری شد. جوسلین به نیویورک رفت تا در آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا به یادگیری بازیگری بپردازد. بعدها او سر از برادو درآورد و بازیگری در تلویزیون و سینما را نیز به تجربیات خود افزود. پسازآنکه خواهر دیگر مارلون به نیویورک رفت تا در هنر تحصیل کند، او نیز راه خواهرش را در پیش گرفت. براندو کودکی تلخ و سختی را گذراند و چندین بار از مدرسه اخراج شد. در ۱۶ سالگی به مدرسه نظام رفت، جایی که پدرش هم به آنجا رفته بود. مارلون نوجوان در مدرسه نظامی به فعالیتهای نمایشی مشغول شد. او محیط نظامی را تاب نمیآورد. بارها از مدرسه فرار کرد و دستگیر شد هر چند هم کلاسیهایش او را دوست داشتند و از او حمایت میکردند، اما عاقبت تصمیم گرفت تحصیل در مدرسه نظام را رها کند.
او گفته که هرگز فکر نمیکرده در سینما به چنین شهرتی برسد و میگوید:
همه چیز اتفاقی شد، اگر خوش شانس نمیبودم و بازیگر نمیشدم، معلوم نیست که قرار بود سر از کجا دربیاورم. احتمالاً یک شیاد و کلاهبردار میشدم. کلاهبردار خوبی میشدم
پدرخوانده ( The Godfather ) ، معروف ترین اثر وی ،فیلم جنایی آمریکایی محصول ۱۹۷۲ به کارگردانی فرانسیس فورد کوپولا است که فیلمنامهاش را به همراه ماریو پوزو نوشت. این فیلم بر پایهٔ رمان به همین نام نوشتهٔ پوزو ساخته شدهاست که پرفروشترین رمان ۱۹۶۹ شد. در این فیلم مارلون براندو، آل پاچینو، جیمز کان، ریچارد اس. کاستلانو، رابرت دووال، استرلینگ هایدن، جان مارلی، ریچارد کونته و دایان کیتن ایفای نقش میکنند. این نخستین قسمت از سهگانهٔ پدرخوانده است. داستان این فیلم از ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ اتفاق میافتد و به شرح حال خانواده کورلئونه تحت نظر پدرسالار ویتو کورلئونه (براندو) میپردازد که بر تحول پسر کوچکش، مایکل کورلئونه (پاچینو) تمرکز دارد.
مارلون براندو جونیور، سوم آوریل ۱۹۲۴ در اوماهای نبراسکا چشم به جهان گشود، مادرش بازیگر تئاتر و پدرش در تولید مواد شیمیایی فعال بود.
براندو روز یکم ژوئن ۲۰۰۴ (یازدهم تیر ۱۳۸۳) در ۸۰ سالگی درگذشت. علت مرگ او با اصرار عجیب وکیلش هرگز به درستی فاش نشد. بعدها بخش پزشکی دانشگاه یوسیالای (UCLA) علت مرگ براندو را مشکلات تنفسی در اثر گرفتگی بافتهای ریوی اعلام کرد، هرچند وکیلش آن را تأیید نکرد. علاوه بر آن، براندو در سالهای پایانی عمر دچار نارسایی قلبی بود و گفته میشود از بیماری قند و سرطان کبد رنج میبرد
لینک کوتاه مطلب : https://comingsoonmusic.ir/?p=71893