موسیقیموسیقی ایرانهنرمندان

موسیقی از اولویت خانواده‌ها فاصله گرفته

به گزارش کامینگ سون موزیک: آریا سیاح معتقد است؛ موسیقی در حال حاضر جزو امکانات لاکچری زندگی انگاشته می‌شود و از اولویت خانواده‌ها فاصله بسیار گرفته است.

این روزها گروه موسیقی مهرگان به رهبری دکتر آریا سیاح در حال آماده کردن قطعاتی فولکوریک از نواحی مختلف ایران است که در روزهای مساعد پس از کرونا بتواند اجرا کنند. این قعطعات با تنظیم و ارکستراسیون روز دنیا دارد صورت می‌گیرد.

دکتر آریا سیاح متولد سال 1350 در تهران است. وی بعد از اتمام تحصیلات دوره ابتدایی در سال 1367 وارد هنرستان موسیقی شد و زیر نظر اساتید وقت، برای نوازندگی ساز تخصصی ساکسفون تعلیم دید. پس از فارغ‌التحصیلی از هنرستان در سال 1370 به دلیل کسب نمرات بالا و حمایت اساتید بدون آزمون ورودی، وارد دانشگاه هنر شد. وی همچنین با معرفی اساتید موفق به گذراندن یک دوره فن معلمی تی.آی.سی (Technical Innistrade course)) زیر نظر استاد اکبرلو شد و با اخذ این مدرک مجوز تدریس ساز تخصصی خود را دریافت کرد. برای اشراف به فواصل و فضای موسیقی ایرانی ساز تار را به عنوان ساز دوم انتخاب کرد. همچنین در راستای پیشبرد اهداف موسیقیایی و تاثیرگذاری بیشتر بر مخاطب، به صورت مجزا در رشته روانشناسی مشغول به تحصیل شد. در سال 1374 پس از فارغ‌التحصیلی در مقطع لیسانس به صورت پیوسته به ادامه تحصیل پرداخت و در سال 1377 موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد موسیقی در شاخه آهنگسازی و ارکستراسیون شد. او در همین سال ارکستر و گروه کُر فرهنگسرای خاوران را پایه‌گذاری و آن را مدیریت و رهبری کرد.

در سال 1383 آموزشگاه موسیقی خود به نام پرستو را تاسیس کرد که به علت بهره‌گیری از چارت آموزشی هنرستان و اساتید متخصص و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در رشته موسیقی، این آموزشگاه در ردیف ده آموزشگاه برتر پایتخت قرار گرفت.او پس از گذراندن دوره تحصیل در خارج از کشور سرانجام در سال 1395 و پس از اخذ مدرک دکتری در شاخه رهبری ارکستر به ایران بازگشت.

با این آهنگساز و رهبر ارکستر گفتگویی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

شما به نوازندگی و تدریس چند ساز اشراف دارید؟

ساز تخصصی من ساکسفون است که دارای چهار نوع سوپرانو، آلتو، تنور و باریتون است. ساکسفون برای نوازندگی به فرم خاص لب و دندان نیاز دارد و بنده توانایی نواختن هر چهار گروه آن را دارم. در زمینه تدریس، به دلیل نوع تحصیلاتم یعنی رهبری ارکستر و اشراف به وسعت و تکنیک‌های سازهای مختلف، توان تدریس انواع سازهای ارکستر را دارم ولی غالباً تدریس پیانو، آواز، تار، سه‌تار، ساکسفون و فلوت را انجام می‌دهم.

در حال حاضر چه فعالیت‌هایی انجام می‌دهید؟

قبل از اینکه من ایران را ترک کنم، ارکستر فرهنگسرای خاوران با وجود 110 خواننده و نوازنده سازهای بادی الکترونیک متاسفانه منحل شد و من با دغدغه آموزش و تربیت جوانان دوستدار هنر، پس از بازگشت به ایران، سعی در احیای ارکستر سابقم را داشتم که پس از تلاش و پیگیری یکساله سرانجام توانستم این کار را به کمک دوست عزیزم آقای فرزین مشهدی به نتیجه برسانم. هدف از تشکیل و فعالیت این گروه در درجه اول آموزش و پرورش علاقه‌مندان به موسیقی است، در هر سن و سال و جایگاه و عنوان.

اینکه مردم سرزمین من بتوانند درخور شان و لیاقت خود آموزش صحیح دریافت کنند و با فراگیری درست و مناسب علم موسیقی، فریب تبلیغات و تولیدات نامناسب محتوا را نخورند همواره برای بنده اولویت بوده است. بر اساس همین نگرش گروه کُر و ارکستر مهرگان را بنا کردم که علاقه‌مندان به موسیقی و خوانندگی از 15 تا 80 سال در آن آموزش دیده و فعالیت می‌کنند. در حال حاضر هم پذیرای علاقه‌مندان برای پیوستن به گروه کُر هستیم؛ مخصوصا عزیزان دهه 30 تا 60 شمسی.

هدف مهم دیگری که از تشکیل این گروه دنبال می‌کنم ارائه صحیح و مناسب موسیقی فاخر ایرانی به هموطنان و معرفی درست و اصولی موسیقی اصیل ایرانی به تمام ملت‌ها و فرهنگ‌ها است. به لطف پروردگار در آینده بسیار نزدیک شاهد کارهای منحصر به فرد و زبانزد از گروه مهرگان خواهید بود.

خودتان به چه سبک موسیقی علاقه‌مند هستید و از بین هنرمندان فعلی کسی هست که کارهای او را با علاقه دنبال کنید؟

طبع من بیشتر به موسیقی شرقی نزدیک است. موسیقی خاورمیانه، هند، یونان، افغانستان، اسپانیا و حتی کره جنوبی را نیز دنبال می‌کنم ولی بیشتر از همه به موسیقی نواحی و فولکلوریک ایران علاقه‌مند هستم و به همین خاطر تعداد زیادی از این آثار را با تنظیم و ارکستراسیون به روز، زینت دادم که در آینده نزدیک شاهد اجرای آنها توسط گروه کُر مهرگان خواهید بود.

از بین خوانندگان فعلی صدای آقای رضا صادقی را دوست دارم و البته در گذشته مراوداتی هم با ایشان داشته‌ام. آقای خواجه امیری و آقای زند وکیلی را هم با علاقه دنبال می‌کنم.

از مشکلات کاری خود بگویید و بفرمایید که سطح موسیقی کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟

در ایران متاسفانه موسیقی مشکل ساختاری و زیربنایی دارد. آنچنان که در سطح تفکر مردم رسوخ کرده و تبدیل به معضل فرهنگی و نگرشی شده است. موسیقی در حال حاضر جزو امکانات لاکچری زندگی انگاشته می‌شود و از اولویت خانواده‌ها فاصله بسیار گرفته است. در بسیاری از کشورهای جهان موسیقی برای تلطیف روحیه اجتماع و آرامش اقشار مختلف مردم بکار گرفته می‌شود. ولی متاسفانه در ایران، موسیقی برای اهالی آن تبدیل به حرفه‌ای فرسایشی شده است که پس از سال‌ها تلاش و زحمت بی‌دریغ و عاشقانه، پیشکسوتان آن به حاشیه رانده می‌شوند و بخاطر نبود سطح مناسب رفاه و محرومیت از رسیدگی‌های درخور یک پیشکسوت هنر، از لحاظ مادی و معنوی در طبقه اقشار بسیار آسیب‌پذیر اجتماع قرار می‌گیرند.

به نظر شما راه‌حل چیست و چطور می‌توان سطح دانش و درک مردم را در زمینه موسیقی افزایش داد؟

به نظرم فقط یک راه‌حل وجود دارد؛ آن هم قرار گرفتن موسیقی در ابتدای زنجیره آموزشی است. مردم باید از آموزش صحیح و اصولی موسیقی برخوردار باشند، تا یاد بگیرند که در کنار خوراک و پوشاک و تفریح، موسیقی، هنر و در کل هر آنچه خوراک روح و مایه آرامش روان است، برای سلامت جامعه مهم و حیاتی است. اگر مردم بیاموزند که موسیقی و هنر چقدر باعث استحکام روابط فردی و اجتماعی و ارتقای سطح فکری و فرهنگی خانواده‌ها می‌شود؛ در نسل‌های بعد خواهیم دید که شایسته‌سالاری نه تنها در هنر بلکه در تمام تخصص‌ها و در کلیه سطوح حکم‌فرما می‌شود و دانش و آگاهی مردم اجازه خودنمایی به استعدادهای جعلی را نمی‌دهد.

اولین‌ها در موسیقی به شما چه حسی می‌داد؟

اولین‌ها تا پایان عمر در ذهن من باقی می‌مانند. اولین قطعه‌ای که ساختم یا اولین تنظیمی که برای ارکستر بادی انجام دادم، اولین رهبری ارکستر و غیره. انجام اولین‌ها جسارت می‌خواهد و خوشبختانه پروردگار این جسارت را به بنده عطا کرده که بدون ترس و با ایمان به هدفم، ریسک انجام اولین بارها را به کرات بپذیرم و هیچ‌گاه از انجام کارهای نو و کسب تجربه‌های جدید خسته نشوم. در عین حال همیشه مراقب هستم که گذشته خود، مسیری که طی کردم و کسانی را که در این راه باعث رشد من شدند را نیز فراموش نکنم. من به معنای واقعی کلام خود را در زندگی شخصی، کاری و اجتماعی مدیون اساتیدم می‌دانم. پیشکسوتانی همچون استاد علی عباسی، استاد علی رمضانی ، استاد زعیمی نیکو ، استاد رضا عراقی، استاد احمد بهزادپور، استاد فیض‌الله مداح، استاد یداالله امینی، استاد بشیر حسنی و سایر استادانی که بزرگوارانه عدم حضور ذهن بنده را می‌بخشند.

و کلام آخر.

کلام آخر این‌که موسیقی خوراک روح است و این که مردم از روح‌شان غافل نشوند، باعث می‌شود که جسم سالم‌تری داشته باشند. بنده هم به عنوان یک موزیسین افتخار دارم که بستر آموزش و پرداختن به این هنر را برای تمامی عزیزانی که به موسیقی علاقه‌مند هستند فراهم کنم؛ مجموعه بنده، ارکستر و گروه کر مهرگان در اختیار همه دوستان و همه کسانی است که می‌خواهند موسیقی را به شکل درست و حرفه‌ای بیاموزند.

لینک کوتاه مطلب : https://comingsoonmusic.ir/?p=29973

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا