علی خلیلی؛ کارگردان و طراح موزیک‌ویدیو «سمفونی اقتدار، موومان فتح» درباره نقطه شروع ایده این اثر گفت: وقتی قطعه سمفونیک اقتدار (موومان فتح) را شنیدم، در همان لحظه حس کردم این موسیقی فقط برای شنیده شدن ساخته نشده است، بلکه باید دیده شود. در صدای آن نوعی خیزش نهفته بود، انگار آتشی پنهان که چشم طلب می‌کرد. از همان‌جا ایده تلفیق دو روایت اجرای زنده ارکستر و حضور یک آهنگر در جهانی اسطوره‌ای در ذهنم جوانه زد.
وی افزود: این آهنگر برای من بازتاب مفهوم سازنده اقتدار بود؛ انسانی که ابزار دفاع و پیشرفت را نه از هیچ که از دل آتش، ضربان و رنج می‌آفریند. من و دوستانم در طراحی سناریو از روح اسطوره کاوه آهنگر الهام گرفتیم. کاوه، نماد مقاومت و زایش دوباره از میان زخم و تاریکی است؛ اما شخصیت ویدیو، خودِ کاوه نیست؛ یک آهنگر در جهانی نمادین است. او چهره همه کسانی است که امروز با دانش و اراده، سازه اقتدار را می‌سازند. پیوندی میان اسطوره دیرین و فناوری امروز؛ میان فولاد افسانه‌ای و فناوری هوافضای معاصر است.
خلیلی با اشاره به مفاهیم اسطوره‌ای بیان کرد: در این ویدیو خواستم مفاهیم اسطوره‌ای در فضایی امروزین نفس بکشند. در این روایت، آتش و فولاد فقط عناصر صحنه نیستند بلکه استعاره‌هایی از سه ریشه اقتدار یعنی علم، صنعت و ایمان هستند. جهان ممکن است اسطوره‌ای به نظر برسد، اما معناها تماماً امروز هستند.
وی در ادامه درباره هم‌آوایی تصویر و موسیقی بیان کرد: از آغاز تصمیم گرفتم تصویر، دنباله موسیقی باشد، نه زیور آن. ضربات چکش آهنگر، با ریتم پرکاشن‌ها یکی شد. در بخش‌های زهی، دوربین نرم شُد و احساسی‌تر حرکت کرد. تصویر در این اثر، نقش ساز چهارم ارکستر را دارد. اوج موسیقی و طلوع نور در تصویر، هم‌زمان اتفاق می‌افتد؛ جایی که تلاش به ثمر می‌رسد و نور از دل تاریکی برمی‌خیزد.
این کارگردان درباره نقش همسر آهنگر افزود: نمی‌خواستم اثر فقط درباره قدرت باشد بلکه دوست داشتم درباره انگیزه انسانیِ قدرت باشد. همسر آهنگر یادآور ریشه و خاک است. هنگامی که خاک وطن را در دستانش می‌ریزد، در حقیقت تداوم نسل و ایمان را به او می‌سپارد. این لحظه، لحظه پیوند میان احساس و مسئولیت است.
خلیلی توضیح داد: شمشیر در اینجا ابزار جنگ نیست؛ نماد صعود است. وقتی نور از تیغه فولاد اوج می‌گیرد، مسیر پیشرفت و اقتدار علمی تداعی می‌شود. همان‌گونه که رد پرتاب یک موشک در آسمان، نشانه دانش و ایمان است. این نقطه، جایی است که اسطوره و علم به هم می‌رسند.
وی درباره ارکستر بیان کرد: اینکه ارکستر در فضایی سینمایی و با میزانسن دقیق اجرا کند، چالشی ویژه داشت. مشعل‌ها، نورهای زنده، تنفس نوازندگان… همه باید حس گرما و انرژی جمعی را منتقل می‌کردند. انرژی آنان واقعاً تحسین‌برانگیز بود.
این طراح در توصیف گروه تولید گفت: این پروژه حاصل تلاش یک تیم منسجم بود. تیم تصویر هر فریم را با دقت و همراه با ریتم موسیقی ثبت کرد. تیم صحنه، جهان اسطوره‌ای را ساخت. تدوینگر روایت دو خط موازی را به یک جریان واحد رساند. نورپردازی و جلوه‌های بصری، مسیر حرکت از تاریکی به روشنایی را مجسم کردند. اصلاح نور و رنگ، جان روایت را کامل کرد. گریم و لباس، شخصیت‌ها را به جهان‌شان پیوند داد. همراهی این گروه، قدم‌های ما را محکم کرد و نتیجه‌ای شد که اکنون پیش روی شما است.
وی افزود: صمیمانه باید به آهنگساز اثر تبریک بگویم. ذهن خلاق و نگاه هنری او، هسته آغازین این پروژه بود. همه‌چیز از موسیقی شروع شد. موسیقی نه تنها راهنمای تصویر، که روح و انرژی ویدیو بود.
خلیلی در پایان خاطرنشان کرد: خوشحالم که این اثر در مرکز تولیدات هنری رسانه‌ای «مدار» شکل گرفت. از اعتماد و همراهی این مجموعه سپاسگزارم. بدون هم‌افزایی و نگاه حرفه‌ای آنان، خلق چنین روایتی ممکن نبود. این اثر نتیجه جمع شدن چند ذهن دغدغه‌مند در یک هدف مشترک و ساخت تصویری از اقتدار و ایمان ایرانی است.
